UTC

. Vroeger, toen er nog geen tijdzones waren, hanteerden landen hun eigen tijd, waarbij plaatselijke tijdsverschillen zelfs ook veel voorkwamen. Toen de Canadees Sandford Fleming hier persoonlijk de dupe van was (hij had zijn trein gemist omdat op het treinstation een andere tijd werd gehanteerd) stelde hij voor om de wereld te verdelen in vaste tijdzones. 

Omdat een dag 24 uur duurt werd de aarde in 24 tijdzones verdeeld. Geografisch gezien bestond elke tijdzone uit 15° graden. Om de tijd te bepalen werd de Meridiaan van Greenwich als ijkpunt of nulpunt gekozen, ook wel de Greenwich Mean Time genoemd. De Greenwich Mean Time is een astronomische tijd. Toen in de jaren ‘60 de Atoomklok haar intrede deed en veel nauwkeurige bleek te zijn dan de Greenwich tijd, besloot men om een nieuwe standaardtijd als ijkpunt of nulpunt te gebruiken. Dit is de UTC tijd. De UTC is zelf geen afkorting maar een samenvoegsel van het Franse Temps Universel Coordonné (TUC) en het Engelse Coordinated Universal Time (CUT) 

De tijd in de verschillende tijdzones wordt altijd aangeduid met het verschil ten overstaan van de UTC. Zo wordt bijvoorbeeld de tijd in Curaçao internationaal aangegeven als UTC-4.

UTC Nederland

Voor de Tweede Wereldoorlog hanteerde Nederland de Amsterdamse Tijd. Deze was gekoppeld aan de Greenwich Mean Time en liep 20 minuten voor. De aanduiding van de Amsterdamse Tijd was GMT+0:20.

Toen Nederland werd binnengevallen door de Duitsers veranderden zij ook onze tijd. Duitsland gebruikte de (toen nog) Duitse Tijd, wat hetzelfde is als de Midden Europese Tijd of Central European Time. Omdat ook de zomertijd werd ingevoerd ging de tijd in Nederland met 1 uur en 40 minuten vooruit.

Na de Tweede Wereldoorlog bleef Nederland de Central European Time hanteren. De tijd in Nederland wordt dus sinds de oorlog aangeduid als UTC+1 in de winter en UTC+2 in de zomer.